köşe yazarı, o hep bildiğimiz 'köşede yazma' durumu, öyle değil ama. adını koymuş biri, sonra vazgeçmişler köşede yazmaya. bakın göreceksiniz, ki bir çoğu ortada yazıyor artık. 'lan kendi köşesi yok mu, bunun?' diyesi geliyor insanın.
birileri bir şeylere isim buluyor, kanıksıyoruz. sonra değişiyor dünya, ama isim aynı kalıyor.
afrikada çölün ortasında evlerini bambu çubukları ile yükselten, merdivenlerle çıkılan, sağında solunda oltalar asılı olan evler görüyoruz. araştırıyoruz ki, çölün ortasındaki bu dünyanın bulunduğu yerde, eskiden bir göl varmış ya da nehirler taşarmış. bu sebeple evler yükseltilmiş yerden ve olta kültürü de o zamandan kalmış. kabile reislerinin beceriksizliği olsa gerek, inmemişler yere.
işte onun gibi, bişeyler dünyayı değiştiriyor... kapalı zihinler ise 'hazır değişmişlerle' idare ediyor.
hayat öyle değil, belki birileri 'ben orta yazarıyım' diye bilince tabularımızı kırmış oluyoruz. hani tabuları kırmakta önemli değil tabi, ama hayata değer katan şeyler aranmalı ve bulunmalı...
işte bu, insanlığın en çok yaptığı şey, siz yapmasanız bile sizin yerinize birileri yapar.
