Şizofen deyince bu saatten sonra "Akıl Oyunları" ve "John Nash" akla gelmeden olmuyor. Filmde de John Nash'in hayali arkadaşlarından Ed Harris'in canlandırdığı cıa ajanı dışında sakıncalı bir tip yok aslında. Hayatını fazlasıyla zora sokan o daha çok. belki filme yansımayan başka tipler de vardır ama seyirci olarak biz üçünü tanıdık.
Bunun dışında filmi seyrederken de sonrasında da düşündüğüm şey bu hayali arkadaşların neden sorun yaratan tipler olduğuydu. Zaten sorun yaratan bir beyin, kendisine daha çok sorun yaratacak kişilikleri neden üretmişti ?
işin psikoloji boyutunu o kadar bilmiyorum tabi ama aklıma yaratılan hayali kişilerin neden yararlı ya da destekleyici kişiler olmadığı takıldı. Düşünsenize, şizofrensiniz ve hayalinizde yarattığınız tipler Adriana Lima, Miranda kerr, Olga Kurylenko, Petra nemcova gibi oluyor. Kafanıza göre takılıyorsunuz, al takke ver külah. Kimseye bir zararınız da yok. Yerim öyle şizofren olmayı ben yahu. Var mı bu şekilde yaşamayı istemeyecek bir allahın kulu. Gerçekten bir şey yaşamayacak olsam bile bunun farkında olmadıktan sonra ne fark eder ki?
Benzer konu bazı filmlerde de anlatıldı zaten. "Total Recall" filmini seyrettiyseniz orada da Arnold'a hayalindeki kadınla, hayalindeki yerde ve istediği bir karakterle macera yaşattırılmıştı. Yani bir nevi şizofren yapmışlardı. Sadece bu denetlenebilir bir durumdu. Matrikte ona keza. Beyine yaşamadığı şeyleri algılamasını sağlayacak elektronik sinyaller gönderiliyordu ve sonuç harikaydı.
