1- hükümetin özgür kararlar alamadığı ve diasporanın baskısına dayanamadığı artık gizlenemeyecek bir gerçek olarak kendini göstermiştir.
2- türk hükümeti barışa yakın olduğunu ispatlamış ve dünya kamuoyunda barışı isteyen taraf olarak kabul görmüştür. ermenistan ise mızıkçılık yapan çocuk gibi ikna edilmeyi bekleyen küskün çocuk psikolojisinde olduğu ortaya çıkmıştır ki bu da ermenistan için büyük bir acziyettir.
3- ermeni diplomatların devlet geleneğinden yoksun olduğunu göstermiştir. (ki bunu bilmeyen yoktur) bu durum ermenistan hükümetini dünya kamuoyunda olumsuz bir imaja mahkum etmiştir.
4- türk hükümeti gerek cumhurbaşkanının ermenistan ziyareti ve gerekse protokol için hazır bulunması ile çözüm için iki önemli adım atmış; ermenistan ise bunlara rağmen korkak bir tavır benimsemiştir. bu durum ermeni hükümetinin özgücenden yoksun olduğunun bariz kanıtıdır.
anlaşmanın ertelenmesi ile ilgili düşüncelerim bunlardır. tabii ilerki zamanda gelecek bilgilere göre bu tespitler değişebilir.
