aşkı en saf haliyle anlatan bir filmdir.
kaç yıl geçti ardından bilmiyorum, bu fimi ilk kez izlediğimden bu yana. çokta küçüktüm, o zamanlar dünyayı daha bir sevimli görme, hep mutlu sonlar yazmaktan olsa gerek, filmin herkesin bildiği o patlama sahnesiyle bitmesi trajik geldi bana.
sonra daha çok anlıyor insan, hayat istediğimiz sonlara programlanmış değil.
yinede ne zaman izlesem bu filmi, sanki jean reno o evden sağ salim çıkacakmış gibi gelir bana. kızla mutlu bir hayata adımlayacakmış gibi.
