öncelikle "cam da atacak, kaldırım taşı da, bu onun en demokratik hakkı" diyen arkadaşların gözden kaçırdığı önemli bir detay var. şimdi bu mücadele hakkının yanlış olduğunu dile getiren küçük esnaf, halk tabakası genellikle sağ cenahtan. Ve kullandıkları argüman şu "bunlar vatan haini, baksana devletin malığı söküp atıyo deyyus" şeklinde tepki veriyorlar. karşı taraf ise bu protesto biçiminin Anarşist hezeyanlardan ziyade, mücadele ruhu için olduğunu söylüyor ki haklıdırlar. Şimdi ben bu sağ cenahın devletçi pratikle
olaya yaklaştığını bilsem de onlara şunu sormak istiyorum; "Şimdi bu kızdığın, en galiz küfürleri savurduğun o adamlar hani senin nefret ettiğin, her gün izlemen-okuman için dayatılan cream de la cream tabaka var ya, hani o "cemiyet hayatı" ndan olarak lanse edilen görgüsüz burjuvaziler, işte onca sefalet, işgal varken o adamlar bu magazinleştirilmeye, haksızlığa karşı atıyor o taşı, ellerinde üçüncü dünya ülkeleri sömürülerek sahip olunan silahlar değil kaldırım taşlarıyla direniyorlar şeklinde yanıt verdiğim de sanırım onlarda o sökülen taşın neye hizmet ettiği hakkında bir fikir sahibi olurlar.
lakin beri yandan bu eylemcilere de bir sözüm var, tamam bu eylem sizin hakkınız, mücadeleniz iyi hoş ama sizin hedefinizdeki kişilere, kurumlara atılmıyor ki o taş. sizin hakları için mücadele ettiğiniz seyfi dayı'nın, müberra teyzenin aylık 3 otuz paraya çalışan polis oğlunun kafasına geliyor. Yani bunu yapacağınıza o gözümüze sürülen bilimum magazin öznesi, televizyoncu taifesini kaçırın tecavüz edin, kıçlarına soda şişesi sokun halk zerre kadar siklemez, tasavvur edilemez bir memnuniyet duyar. Hem mcdonalds'tan alışveriş yapma da paşam ben gidip "köfteci mırtık'tan alışveriş yapsam, herkesi de ondan almaya teşvik etsem o da bir mcdonalds olmayacak mı yani?" ya da harcama dağılımını eşit yapalım, herkes sebeplensin de ben beceriksiz birine niye para kazandırayım yani...
