evin canıdır, bidenesidir. karanlıkta kalan aile bireylerini aydınlatmak uğruna her türlü tehlikeyi göze alıp yerinden kalkar ve evin en ücra köşesindeki mumu bulmak için heyecan dolu serüvenlere girişir. bahsi geçmekte olan olay aynen şu şekilde gelişmektedir:
saat 21:00. tüm aile bireyleri televizyon başında çekirdek çitleyerek pineklemektedir.
- aaaa... (elektrik kesildiğinde ev halkının verdiği tepki)
- bak görüyo musun aksiliği, dizi de yarım kaldı. **
- akşam akşam yapılır mı bu yaaa... **
- trafo patlamıştır, arıza var heralde. *
akabinde kısa bir sessizlik yaşanır. karanlık olduğu ve göz gözü görmediği için kimse yerinden kımıldamaz. o esnada kahramanımız devreye girer ve sessizliği şu sözüyle bozar:
olaya bir sazan, bir lapin misali atlayan kahraman aile bireyi ardından da mutlaka tavsiyelerde bulunulur:
- dolapta olacaktı, arka taraflara da bak yavrum.
- dikkat et önünde çaydanlık var, devirmeyesin.
- ayağına terlik giy de git betona basma çıplak ayakla.
- sandalyeye çıkma kırıktır o evladım.
karanlık odalar boyu süren serüven çeşitli kazalara da sebebiyet verebilmektedir elbette ki:
- baba sen misin?
- ben burdayım evladım.
- ay çekil salak o tuttuğun benim bacağım!
- haa pardon.
(tangır tungur çanak devirme sesi...)
- ay ne devirdin evladım ne oldu?
- yok bişey yok, iyiyim ben.
- bi'şey kırıldı mı bari?
- biz can derdindeyiz sen tabak çanağın peşindesin be anne! *
- (annede elektrikler gelsin görüşeceğiz tavrı) *
