okuzcan henüz 15 yaşındadır ve küçük şirin bir ilçe olan memleketinde, bir lokantada garsonluk yapmaktadır. her ergen erkeğin başına gelen bir durumdur zira yaz tatilleri çalışıp, hayatın zorluklarını öğrenmek. bir garson olarak yaşadığım diyalog şudur ki:
müşteri hayvan gibi, harp hurp şeklinde önündeki kuru fasülyeyi yemektedir.
+ pilav getir lan.
müşteri dumur olmuş şekilde okuzcan'ın yüzüne bakmaktadır. şoku atlatınca bir kaç metre arkadaki patrona şikayet için yönünü döndüğünde patron daha müşteri bir şey demeden cevabı yapıştırır:
/ doyduysan duanı ette, git lan.
müşteri henüz önündeki kuru fasülyeyi bitirmeden bile parayı ödeyip çıkıp gider. öküz müşteri için iyi bir ders olmuştur bu fikrimce. o günden sonra garsonlara bırak "lan" demeyi, beyefendi bile demeye başlamıştır...
