tanımlanması, kalıplara sıkıştırılması zor bir hasan ali toptaş romanı. zaten niye kategorize etmeli, niye etiketlemeli değil mi!
değişik yaklaşımıyla,akıcı anlatımıyla, biraz kafka tadı veriyor açıkçası.
"Hatta böyle zamanlarda yastığın hizasından eşyalara doğru bakarken,çoğu kez, insan herhalde uykudan kalkınca hemen uyanamıyor da,bir şeyleri gördükçe,o gördüğü şeyler kadar parça parça uyanıyor, diye düşünüyordum…bir bakıma, insan gördüğü şeylerin toplamı kadar uyanık, görmediği şeylerin sonsuzluğu kadar uykuda oluyor, diyordum."
