Bu olay başka ülkelerde var mı bilmiyorum, zira başka bir ülkede yaşamadım veya kültürünü incelemedim. Ancak güzide ülkemizde bu durum, her ergen gencin başına gelmektedir. Şimdi "ben hiç güreş tutmadım ki" veya "nasıl böyle bir genelleme yapabiliyorsun dallama" tarzı eleştirilere geçilmeden önce olayımızı açıklayayım. Bulunduğu lokasyon ve sosoyekonomik koşullara göre yaşı değişen er kişi, bulduğu amiyane tabirle "manitasını" , ilk kez eve götürmektedir. Öpüşme ve/veya yiyişme faslından sonra, er kişi bi gayret atağa kalkıverir. Partnerinin giysisinin üst kısmını acemice de olsa hızlı bir yöntemle saf dışı bırakır. Bu başarısından aldığı cesaretle giysinin alt kısmına geçmek ister. Ancak kazın ayağı öyle değildir. Manita alt takıma gelince su koyu vermektedir. Er kişi, her ne kadar "yok gülüm bir şey yapmıcam" "canım hemen celallenme sadece oynaşıcaz" dese de, kıyafetinin üst kısmını bir çırpıda fora eden sevgili, alt kısma yaklaştırmamaktadır. Bunun üzerine yatakta amansız bir cebelleşme adeta güreş müsabakası başlar. Bir yandan öpüşmeye ve/veya yiyişmeye devam eden iki sevgili, elleriyle ise bambaşka bir mücadeleye girişir. Oğlan pantolonu çıkartmaya çalışır, kız pantolona yapışır. Oğlan yeterince gayretliyse pantolonu çıkarır, ama bu daha ilk safhadır. iç çamaşırı kısmına gelince, kızımız daha da bir cevalleşir, atikleşir. Yavrusunu koruyan aslan misali dikkatlidir. Bu cebelleşme esnasında ise öpüşme hiç durmaz. Bu durum her ne kadar çelişkili gözükse de, aslında çok doğal bir süreçtir. Kızlaramıza yapılan bekaret baskısının doğal sonucudur. Yalnız şunu unutmamak gerekir, er kişi bu güreş müsabakasından ağır yaralı çıkacaktır, zira bir günü taşak ağarısıyla geçirmeye mahkumdur.
