insanı geçmişiyle yüzleştiren bir durum... kürt sorununun bu noktaya gelmesinde benim de payım var mıydı acaba diye düşünüyorum. eski sevgililerimden birinin kürt olduğunu bilseydim çok daha farklı davranırdım.mesela kucağımda andımız yerine fenerbahçenin 100. yıl marşını okumasını isteyebilirdim. kahvaltıda poaça yerine kürt böreği yerdik. hatta sevişirken kürtçe şarkılar çalmasına bile izin verirdim...
şu açılım olayı son günlerde çok duygusal yaptı beni. her dakika zavallı insanlara yaptığımız adaletsizlikler geliyor aklıma. ilkokulda dağıtlan fiskobirlik fındıklarına el koyduğum kürt arkadaşın mandalina yumuşaklığındaki kömür karası yüzü...aman allahım ne kadar zalimmişiz öyle.
