kesinlikle duygusallaştırılmaması gereken bir ayrılığı ifade eden cümle.
bakın bu kısım çok önemli.
özellikle de hala ekşi'de yazan arkadaşlara sesleniyorum.
hadiseyi duygusallaştırmayın.
mantığınızı kullanın.
garsonların sırtınızda sopa kırdığı, size köpek muamelesi yaptığı bir restoranda yemek yer misiniz?
yöneticilerinin size hamamböceği sürüsü yaptığı bir barda oturup arkadaşlarınızla keyifle sohbet edip, içip eğlenebilir misiniz?
size paso köpek muamelesi çekip de en ufak bir empati kurmayan, gözünüzün üstünde kaş var diye patır patır çaylak yapan, silen, atan, mesajlarınıza bile cevap vermeye tenezzül etmeyen yöneticilerin arkasında, beni de alın, beni de alın diye sürünmenizin açıklamasını yapabilir misiniz?
hadi, burada yazar olan insanlar, neye bulaştığını bilmiyordu, bulaştıktan sonra, çevre edindiler, arkadaş edindiler, bir anda "hesabı kapat" düğmesine basmak kolay gelmiyor olabilir.
ama o sırada bekleyen 50 bin adama ne diyeyim bilemiyorum.
gözüme bi sahne geliyor. hani, kapısında hayvan gibi öküz heriflerin nöbet tutup, içeri girecek insanları ayağından saçına süzen ve kapının önünde milleti sıraya sokup, bekleten gece kulüpleri olur ya... işte siz o sırada bekleyen eziklersiniz.
bakın, bilmeyenler için tekrar söylüyorum:
ayarlar bölümünün içinde "hesabı kapat" diye bir bölüm var. oraya giriyorsunuz, "hesabı kapat" düğmesine basıyorsunuz.
hayatınız devam ediyor, ölmüyorsunuz, yok olmuyorsunuz.
aksine özgürce yazı yazacağınız yeni bir hayata başlıyorsunuz.
korkmayın, biraz cesur olun, biraz erkek olun lan.
anneciğinin evine kapanıp, parasını babasının ödediği bi internet bağlantısıyla size yöneticilik ayağı çeken iki tane şımarık çocuğun duygusal terörü altında mı yaşayacaksınız, yoksa gerçekten yazar mı olacaksınız?
seçim sizin.
-benim kız arkadaşımı üzen yazılar yazanı anında uçu...
-[hesabı kapat]
