her gün şehitler veren, laikliğine muhalefet edilen, içişlerine karışılan, savaşa sürüklenilen bir ülke;
acılarını silene dek yenisi eklenen, intikamla dolmuş, refah seviyesi düşük bir millet;
gözü kara, gün geçtikçe hedefine biraz daha yaklaşan, müdahale edilmeyen düşmanlar;
sürekli konuşan, boş konuşan ve başka hiçbir şey yapmayan, ülkeyi ticari şirket sanan bir başbakan...
bu başlık mı? işte bu da halkın haklı tepkisi...
askerlik kanımızdır, namus borcudur, vatan sevgisidir...
doğru olan ataları tümüyle asker olan bir millete baştan askerlik öğretmeye çalışmak değildir... ki bu patavatsızlığın büyüğüdür aslında...
doğru olan göreve sadakattir, gerekeni yapmaktır, ülkeyi bir dükkân halkı mal olarak görmek değil, ülkeyi can halkı canan gibi sevmektir...
