kendini asarak ya da yüksek bir yerden atlayarak intihara kalkışan, ancak bazı sebeplerden ötürü girişimlerinde başarısız olan insanların genellikle kendilerini boşluga bıraktıkları anlardan itibaren bilinclerinin acık oldugu birkac saniyeyi pişmanlık ve korkuyla gecirmiş olduklarını duymuştum.
cünkü ölümle yüzleşilen son ana kadar insan, ölümden cok da korkmadıgını düşünebilir. ancak korku, işte o son saniyelerde bir anda insanın tüm bedenini kaplayabilir. bu şekilde hayata veda etmek hoş olmasa gerek.
bu anlamda düşünüldügünde bir beceriksizlik degil de kendisine bahşedilmiş olan son bir şans olarak degerlendirilebilir bu olay.
