kişinin, genel olarak toplum tarafından iyi-güzel-hoş olarak kabul gören alanlarda, kendisini, kendisine rakip olabilecek kişiler arasında, en azından yarısından daha iyi olarak düşünmesi durumudur. yani kendi derecesi hakkında biraz iyimser davranmasıdır insanın. o.ü.e. gündelik hayatta fena halde yaygındır, özellikle de, bireyciliğin egemen olduğu batı toplumlarında.
çevremizde sürekli gözlemleyebileceğiniz bir örnek istiyorsanız, akşam yemeğinden 1 saat kadar önce mutfağa uğrayıp annenize-eşinize bakmanız sizi yeterince tatmin edecektir. eğer bir anket yapıldığından haberi olmayan, bittabii yemek yapım işiyle uğraşan, herhangi birine yemek yapan kişiler arasındaki yemek yapım kalitesi bakımından yerini soracak olur iseniz, alacağınız cevap normalden daha iyi olduğu yönünde olacaktır. oysa apaçıktır ki, herkes aynı anda normalden daha iyi olamaz. arada normalden daha düşük olduğunu kabul eden doğrucu davut'lar da elbet çıkacaktır, lakin unutulmaması gereken, orantıya vurduğumuzda 'yaklaşık' yarısının ortalamanın üstünde olması gerektiğidir.
o.ü.e.'nin baş düşmanı, objektif karşılaştırmanın yapılabilmesidir desek yalan/yanlış/iftira olmayacaktır. bundan dolayı, yanınızda sürekli bir şerit metre, termometre, barometre, terazi, lastik, jimnastik ve laftan anlamayanlar için çivili sopa bulundurmanız, önemle rica olunur.
edit; imla. sanki okuyan var lan, ne amele adamım...
