efendime söyleyeyim resmen bela olan ırk. az önce canım pasta çekti hemen "ineyim de alayım" dedim. indim başladım yürümeye dedim ara sokaktan kestireyim yolu. girdim bir ara sokağa. sokağın bir başında ben diğer başında bir kürt birbirimize doğru yöneliyoruz. ondan sonra bu hop benim tarafa yaylanmaya başladı. içimden "hamle yaparsa burnunu kırana kadar yumruklamazsam adam değilim" diye geçirdim. devamı;
kürt: kardeş bi bakar mısın ?
ben: bakarım delikanlı (atak oynamak)
k: ben seni bir yerden tanıyorum (elimi sıkmaya çalışıyor)
b: ben seni tanımıyorum.
k: arkadaki kalabalık ne öyle (arkamı dönecem artık bıçak mı çeker ne)
b: siktir et şimdi onu. işin var mı senin şu an? (atak oynamak)
k: yok neden? (şaşkınlık)
b: gel senle şu parkta birşey konuşalım
k: yok abi ben sadece senden para isteyecektim, yol parası verir misin ? eve gidecem 1 tl.
b: param yok üzerimde, gelecen mi parka ? nerelisin sen?
k: urfa'dan geldim abi ben. iş arıyorum.
b: yahu biz buralıyız, üniversite okuduk iş bulamıyoruz, sen nasıl bulacan ?
k: haklısın abi, sen nerde oturuyon.
b: ilerde, sen geri dön memleketine burda kimse iş bulamıyor zaten.
k: bilmiyorum abi neyse iyi akşamlar.
arkamı gene de hemen dönmedim bir ibnelik yapar diye, 2 metre yürüdü arkasına baktı ben elimde yerden aldığım mermerle güle güle yaptım döndü gitti. kimbilir şu an başıma ne gelebilirdi. ya da şu an kime bela oldu bu. açılımı boşverseler de daha hayati konularda düzenlemeler yapsalar keşke.
haaa sakız çiğniyordu, ikram etti bana, orda içim biraz cız etti açıkçası.
