adana'dan gelip patlama yaptığında intiharlar çoğalmıştı, herkes bu garibi suçlayınca çekti gitti köyüne... ama sanatçının sanat aşkı işte; üretmeye bir kere başlarsan duramazsın ki... arada bir döndü istanbul'a; albümler çıkardı, konserler verdi.
bir tarza oturtamadı ki kendini, biz oturtalım...
"yaşamak mı bu" dedi, türkücü oldu... "bu gece ölürüm" dedi, rockçının hası oldu... "eşşek gözlüm"le özgün müzikçi diye sıfatlandı... ne yaptıysa alnının akıyla yaptı, saflığını kaybetmedi, kaybedemedi...
"köprüden geçti gelin"i belki en 'benim' diyenlerden daha iyi söylemiştir, kim bilir. belki "çılgın" son yılların en kendine has şarkısıdır ki bu şarkıya yakışır orijinallikte bir klibi vardır, kim bilir... "bir masal rüzgarı" estirdi müzikal semalarımızda, "sam amcalar" diyerek taşlamanın hasını yaptı...
sevgilisine "söyleme" de dedi, dur söyleme onu da denedim, "vur sineme" de dedi, bıktım dünyanın halından; vur sineme öldür beni, ahaliye "yar deyi" de dedi, sevdiğime ruhumdan ince bir şiir akar/ fakat aşkı bilmez ahali onu da günahtan sayar, teröriste "vay be" de dedi, kim verdi elimize bu silahları/ kim düşürdü bu hale; kim bizi vay be...
türkü söylesin, rock söylesin, özgün takılsın, hatta ve hatta arabeske kaçan rock söylesin ama susmasın; bağırsın... adana'nın şarkıcı çıkartan bereketli topraklarını temsilen, bağırsın...
"kalbimin kapısını çalıyor iki kişi birden
bir tanesi sen
ötekisi sana benzeyen"
o kadar çok var ki sana benzeyen, bari sen olasın o müzik kalbimizin kapısını çalan...
