tutuklamayı bir ön cezalandırma olarak görmekten kendimizi alıkoyamıyoruz ne yazık ki.
toplum vicdanını rahatlatmak adına verilen tutukluluk kararları malesef ki hayli fazla.
tutuklu ile hükümlü arasındaki tek ortak nokta kişi hürriyetinden yoksun kalıyor olmalarıdır.
oysa birinin suçu sabit değilken, diğerininki sabittir.
tutuklama bir istisna olmalıdır. kanun açık hükmünde, adli kontrole hükmedilebilecekken tutuklama kararı verilmemesi gerektiğini telaffuz etmiştir.
tüm bunlara rağmen adaletin tecelli etmediği görüşü peşin hükmü sevmeyi gerektiriyor biraz.
