hayatı dünya ve ahiret diye ikiye ayıran ve ikinci hayat alanına kimi zaman pragmatist ölçülerde yatırımlar yapan, iyiliği, nihai karşılığının menfaate denk geldiği, onu yap ki bunu bulasın, aralığına şartlandıran, yanmak ve sonsuza kadar güzel yaşamak çerçevesinde betimlenebilirliği üst düzeyde olan ücret mefhumunu hayatının bir yerine serpiştirip oradan hareketle filtreli bir algı oluşturan insanların kendilerinden öteye geçmeyen özkaygılarından uzak bir dünya tanımına sahip oldukları için, ateistlerin iyilik anlayışları oldukça cesur bir hüviyete sahiptir.
