"lan iki üç ay evden dışarı çıkmasam uzar mı ki?" şeklinde akıl dolu sorular sordurtan histir. dokunsalar ağlayacaksınızdır. arkadaşların geçeceği türlü türlü dalgalar düşünüldükçe hayat uzak bir anı olur gözünüzde. böyle anlarda mümkünse bir yere oturup soluklanmalısınız. *
eve gidene kadar tanıdık kimsenin olmamasını umarsınız, zira hiçbir zaman kendinizi buna hazır hissetmezsiniz. sonrasındaki bir kaç günde kendinizi duruma alıştırmaya çalışırsınız. "o kadar da kötü değil lan" gibisinden cümleler aklınızda dönüp durur. bunun bir aşama sonrası ise "ohoo ben her halimle yakışıklıyım" dır. bu gazla arkadaşlarla buluşulur, sonrasında pişman olunur.
berber kişisine edilen yaratıcı küfürler de cabasıdır.
