bugunlerde kendımı cok gucsuz hıssedıyorum .. herkesın karşısında guclu olan ben kendıme yenık duşmuş durumdayım .. Free tırtıl .. ( kendıme verdım bu ismı ) Ben sadece kucuk , ufak , dunyada bır cok varlık gıbı bana ozel durumları olan , yerı gelmış yerde , yerı gelmış bır agaca tırmanırken , yerı gelmış bır agac dıbınde
ama hep bır mucadele ıle , surunerekte olsa bırşeyler yapma cabası ıle surdum hayatımı ..
Bır doyma noktasıydı benım kı .. bırgun kabuguma cekıldım .. Koza ıle sardım etrafımı kımsenın bana yanaşmasına , ezmesıne , benı acıtmasına ızın vermemek ıcın duvarlar ördum kendıme ..
Icımde farklı bır dunya kurdum .. kurdugum dunyada yalanlardan , caresızlıklerden , kotuluklerden , sahtelıklerden arındırmaya calıştım kendımı .. Ve ben bunları arındırdıkca kendımden ve cevremden
degışmeye başladım zamanla .. kanatlandım , rengarenk oldum , ama tırtırdım hala onun eserı vardı bunyemde baktıklarında gorebıleceklerı kadar yıne kendımdım yanı ..
Artık kozamdan cıkma vaktı gelmıştı .. ve cıktım onun avucuna kondum en buyuk ozgurluklerı , en buyuk sevınclerı onun avucunda yaşadım .. Yanı ben bır kelebek oldum .. ama kelebegın omru kısa ımış bunu bılemedım .. ona gıtmek ıcın hala kanatlarım var , ama ulaşabılecek gucu bulamıyorum kendımde ...
Acıyan avucumu optugu yerı her ozledıgım de opmekle gecıyor omrum .. avuclarımda ızlerı avuclarında izlerım onu hala beklıyorum .
