Yalnızlığın bağrına otağ kurmuşum artık
Kopuzumun çığlığı ayrılığa dönüktür
Sarı bir rüzgar eser, bağrım, ayağım açık
Türkistan'da akşamlar şimdi bölük-bölüktür.
Hayat,eğri bir çizgi üzre yürümek değil
Çizgiden çıkar biri ve akşam yakalanır
Birden,öçle bilenir tam kırk tane karanfil
Uygurca sevdalarla Urumçi dalgalanır.
Burda zulüm hep vardır ve kırk uslanmaz adam
Karanlığa yürürler kartalca bakışlarla
Ant içerler,dönmek yok ve yarınsız bir akşam,
Gönüllerde kalırlar,nöfkeli nakışlarla.
Bozkırın Bozkurtları, çekik gözlü yiğitler,
Türküler söylüyorlar gökbayraklar altında
Ölümsüzleşiyorlar, Kürşad yüzlü yiğitler,
Ya dağ doruklarında, ya topraklar altında.
