esrar ve kokain... uyuşturucu dünyasının bebek yüzlü katilleridir deyim yerindeyse. evet fiziki olarak argoda "düşüş" dedikleri olay yoktur bu iki uyuşturucuda. hani krizine girilmez belki. ama işin "psikolojik" boyutu bu kadar masum değildir. esrar kullanmış ve sarhoşluğun tadına varmış bir insan, sürekli aynı güzelliği yaşamak ister. ve tekrar kullanımlar başlar. ortada hala bir kriz yoktur. ki çok canı isterse 2 tane sigara içer üstüste geçer gider. kokainde tadımsama durumu yaşamaz belki ama onda da temelde o masal alemine dalma isteği tetikleyicidir.
derken kullanım süreleri arasında daralmalar gözlenir. misal elinizde 10 gram ot olsun. ve siz bunun 5 gramı ile istediğiniz sarhoşluğa ulaşabilin. geri kalan 5 gram otun minimum 3 gramını daha o anki gazınız ile tüketirsiniz. bu da gene psikolojik dinamiklerin etkisinde gerçekleşir. derken haftada bir parti vermeye başlarsınız. sonra bu 3 günde bir olarak devam eder ve nihayetinde "akşam olsa da eve gidip cigaramı tüttürsem" kıvamına gelirsiniz. he tekrarlıyoruz bu bir fizyolojik bağımlılık değildir. ama en az onun kadar tehlikelidir.
derken giyim-kuşamınıza, saç-sakalınıza daha az özen gösterir hale gelmişsinizdir. planlarınız sürekli yarım kalmakta, hayatınızdaki insanlara verdiğiniz sözler uçup gitmektedir çoğu zaman. sürekli bir unutkanlık ve dikkat dağınıklığı da uzun vadeli etkileri arasındadır. ki bir insanın kontrol mekanizmasını kaybetmesi kadar acı bir şey yoktur şu hayatta. velhasıl bu tür şeylerin temelinde nefis vardır ve bir insanın başetmesi en zor olan düşman kendi nefsidir.
