her gün eve geldiğinde aldığın gazeteyi ona okurken birden yok olduğunu fark edersin.
artık gazete okuyacak kimsen yok...
onun seveceği haberleri gazeteden kesersin, biçersin ve saklarsın onun geleceği zaman için, sadece o da okuyabilsin diye.
en ufak haberleri bile onunla paylaşmak istemektir özlemek..
her gün bir günlüge onun ismini yazmaktır özlemek..
nasıl acı çekersin..
'ah' kelimesini bolcana kullanmaktır özlemek..
kerem aslı için nasıl 'ah' çekip yandıysa, sen de öyle yanarsın.
kalbini avlar gibi, alevler kovalar onu. taaa boğazına kadar peşinden koşar. ah yerine alevler çıkar agzından. artık o kalbinin yerinde kocaman bir yangın vardır ve alevler içinde yaşar beden o gelene kadar.
evet o.
ismi bile önemli olmuyor bu durumda, çünkü o artık bir isimden çok daha fazla senin için.
o isimden öte birşey olduğunu anlamaktır özlemek..
o özlenilen sevgili artık. ismini bagırıp cagırmak isterken duymayacağını anlamak çok acıdır.
acı çekersin ama özlemeye değer bir insan olduğu için hayatında şükredersin.
onu bulduğuna sevinirsin çünkü o artık senin.
senin olduğunu bilmek ve beklemektir özlemek..
ne kadar acı olsa da o kadar da tatlı bir duygudur sevgiliyi özlemek..
