hayatta yapayanlız kalmamak için, biraz hoşgörülü ve yapıcı olmakla kimsenin incileri dökülmez. aksi halde her insan birgün yanlız kalmaya mahkumdur. ama bunun adı kendinden taviz vermek değildir, uyumlu ve yapıcı olmaktır. insan, iç dünyası ve dış dünyası arasındaki dengeyi kurabiliyorsa zaten sorun yok demektir ama bu da zamanla ve deneyimlerle olgunlaşarak kazanılır.
