mantıklı/doğru kullanımını, 11 yaşımda öğrendim tuvalet türü. küçük bir delik falan. tuhaf.
..okulda, beş tuvalet kapısının en az ikisi arızalı olurdu.
tuvaletimi yaparken, dalan olmasın diye, kapıyı elimle kontrol altına alıp, kapı yönüne dönük dururdum. -zaten hep boş olan, kapısı bozuk tuvalet olurdu- kendimi bu şekilde garantiye almış olurdum yani. tabi bu, zamanla alışkanlık haline gelmişti.
soruyordum bazen kendi kendime, sıçmak, nasıl bu kadar meşakkatli olabiliyor?du.
zira, sıçarken hedefi tutturamadığım takdirde, benden sonra tuvalete girecek olan, sırasını bekleyen kişiye, ''üüff! pis burası girme. benden önceki yaptı heralde'' şeklinde, karşımdakinin yiyebileceği bir yalan söylemeye ihtiyacım olacaktı. bunu, bir anne nasihatı gibi iyi biliyordum.
tabi bu uzun süre zarfında, hayatın bana getirilerinden bir şeyi fark etmiş ve öğrenmiştim. alaturka tuvaletin nasıl kullanıldığını.. meğersem herkes öyle kullanıyormuş. hayret ki ne hayret.
