ben yaşarım arkadaş, dizime kadar battığım bataklıkta bazen gözümü kapar daha çok iterim kendimi aşağıya. debelenmem yani, hem bilemezsin batar sonra tekrar çıkarım belki. ha sen benim kafamdan bastırmışsın o ayrı. hızlandırmışsın çöküşümü. ben dibi boylamışım sonra. ne farkeder?
ben girmedim mi o bataklığa? hayal aleminde yaşayan bir ben miydim yoksa? sen kullandın ben kullanıldım ben aptaldım bi zaman sonra kendi derdime yanacaktım. öyle mi sandın? aman üstündeki çamur bulaşmasın başka yere. ben boyladıysam dibi elbet bırakmışımdır sende de bir leke.
sen bana bakma sonrasında farketmişimdir tabii. belki tüm kusuru sende bulmuşumdur. belki de tek kusurlu sensindir. kusursundur. kusur kalsın ben yaşarım arkadaş, senin niyet mühim olmaz ben o bataklığı merak etmişsem.
farkettiklerim bana kalsın, senin niyet seni ırgalasın; gitmeye karar verdiğinde bende yoluma bakar yaşadığımı yanıma kar sayarım.
