kıyaslamaya çalışalım bakalım, var olan müzik kültürümüzle. gerçi onlara laf söylemek bizim harcımız değil ama insan birşey söylemeden de duramıyor işte :
1-) vokal : kim ne derse desin abi, james hetfield üzerine şu dünyada vokal tanımam. adamın farklı bir tarzı, farklı bir tınısı var sesinin. neden? bakalım yeni nesil gruplara (trivium, kendilerini hiç sevmem ama yazmış bulunayım bullet for my valentine ...vs) örneklerini verdiğim gruplar ''hetfield tarzı vokal'' olayını benimsemişlerdir. ha dave mustaine'nin de kendine has bir tarzı var orası ayrı tabi ama yani durum da ortada. dave tarzı vokali yapan pek grup yoktur. ha şimdi şunu da diyebilirsiniz, ''dave'in vokalini hangi babayiğit yapabilir ki zaten''. e o zaman bende size ''chuck schuldiner tarzı vokal''i kim yapabilir ki diye sorarım? yani yapar ama o ruh, muh olayları olmuyor işte o zaman james'de de olduğu gibi. ama şu gerçek ki metallica'yı sevmeyebilirsiniz ama vokaline bok atamazsınız, megadeth'i sevmeyebilirsiniz ama vokaline bok atabilme hakkınız var.
2-)riff : açık ara dave mustaine derim, çünkü adam zaten normalde solo gitarist olarak başladı müzikal hayatına. zaten son albümünü dinleyin megadeth'in, dave mustaine'i sevmeyen birisi olarak ağzım açıkta dinledim o albümü. harbiden de öyle dinledim yalanım varsa allah bildiği gibi yapsın beni. (tavsiye ederim albüm ismi ''endgame''dir.) fazla teknik riffler kullanıyor dave şarkılarda. kasmış yani anlayacağınız. james öyle değil, ha onda da sağlam riffler çıkıyor tabi eşek değil ya bu adam. (mesela ''blackened'' parçasına bir bakın )ama nasıl deyim size ? daha basit ama gaz rifflerde, çok usta bir ''sanatçıdır'' james. zaten gaz bir adam yaşını başını alsa da hala gaz, eğiliyorum önünde.
3-)şarkı sözleri : ya bi siktir git tabiki de bu kategoride james'in eline kimse su dökemez. dave'in eline her türlü verir bu alanda.
