güneşli bir cumartesi öğlesi kuzenle buluşmaya giderken otobüsde mp3 dinlerken düşündüğüm gerzek dertlerimin ne kadar gerzekçe olduğunu anlamayı sağlamama yarayan detaylardır..
ben kendi sorunlarımı müzik eşliğinde düşünürken otobüse annesi ile birlikte 6 yaşında kör bir çocuk bindi..annesine bağırıyodu cam kenarına ben oturayım anne yaa nooluur diye. bastonumuda ver, kendim otururum koca adam oldum ben diyordu..camın kenarında oturma isteği beni önce sessiz sessiz , otobüsten inmeme yakında hıçkırarak ağlattı. ben inmeden önce elleriyle dokunarak bak anne burda ki yüksek yerdede otururum ben, burası cama daha yakın diyordu..
gerzek dertlerim dahada gerzek gelmeye başladı bana..
