anne babanın, belki birkaç arkadaşın, belki nüfus müdürlüğünün, belki ösym'nin dışında kimsenin umrunda olmamak...
ne kadar keyifli değil mi hayat?
üstad oğuz atay'ın dediği gibi:
Sabah erken kalkarım
Ne yüzümü yıkarım
Ne sokağa çıkarım.
Kışın soba yakarım
Yazın camdan bakarım
Hayattan yok çıkarım.
