birinci sınıfa başladığım gün, annem beni okula götürüyor. sınıfta herkes salya sümük ağlarken ben anneme dönüp "anne beni utandırıyorsun." diyorum, hadi artık git anlamında.
durmadan okulda bişeyler unutuyorum, bir keresinde karne heyecanıyla beslenme çantamı unutmuşum. 2 hafta sonra okullar tekrar açıldığında hala sıramın altındaydı, ama içindeki artık küflenmiş portakalla birlikte..
son olarak da serviste durmadan altına kaçıran-hatta bazen büyük tuvaletini kaçıran- çocuk kalmış aklımda. bir keresinde o haliyle illa yanıma oturmak için ağlamıştı bi de..
