lisenin ilk günüyse ciddi anlamda travmalara sebep olabilen gündür. fakat, ikinci gün kadar kötü değildir. ilk gün zaten herkes "garibim lise mi görmüş lan hayatında?" diyerek size gözü gibi bakar. belki bizim okulun ablaları -sonradan götlerine baktığımız- çok iyiydi o konuda. böyle ilk gün kimse dalga falan geçmemişti. ikinci gün sınıfımıza balon patlatmış, kitap alırken bizi alkışlamışlardı. ben "ahah süper lan" deyip eğlenmek yerine, cidden sahneye çıkıyormuşçasına coşmuş ve sevinmiştim. her neyse.
garanti sıra arkadaşınızla konuşacağınız gün olur bu. ilkokuldan nefret ediyordum. eski okulumdan kimse de yoktu şansıma. gözlüklü, dik saçlı bir eleman yanıma oturdu ilk gün. bahçede ne hissettiğimi anlatmayacağım, okulu ilk defa görüyordum ve kızdan, okuldan çok yönetim ekibine bakıyordum. vallahi bak. sanki okulun derdindeyim amk. ne bileyim, bi' merak ettim nasıl insanlar var deyü. sanki öğrenciler insan değil. hah, sınıfa gelelim...
malın tekiydim zaten. hala öyleyim ama alan seçiminin yapıldığı gün sınıfları gezebiliyor, her sınıfa girip piç gibi "ahaha naber lan göt faturası" diyebiliyordum. sınıf arkadaşlarımla da kesintisiz irtibat kurabiliyor, hiç konuşmadığım kıza "pencereyi aç hele" diyebiliyordum. güzeldi. ama liseye başladığım gün, yuh amınaağ...
işte o sıra arkadaşım vardı ilk gün. "knayt oynuyodur bu pezevenk, zengin çocuğu" dedim ama eşek gibi de arkadaş oldum elemanla. hep derlerdi, ilk gün tanıştığın adamın sene sonu yüzüne bakmazsın diye. öyle olmadı. herkesi tanıdım, farklı sınıfları gördüm fekat bu adam en yakın arkadaşlarımdan biri oldu ilerleyen zamanlarda da. annesi ev hanımı, babası terziydi, günahımı almıştım herifin. sonraları ben ona bunu anlattım, gülüştük. o bana "hacı saçlar kısaydı bi de kundurayla gelmiştin kıro sandım korktum lan" dedi, dövüştük. ha kafama sıçayım ayrıca, şart zannetmiştim. terlikle bile gidilebiliyor bizim okula, gelen olursa kasmasın öyle. ama tabi bu entrynin ardından ders çalışmanız lazım piçirikler ehueh.
aklıma bi' şey gelmedi lan bi' dakka. kitaplar dağıtılır, hocalar derslere gelir, mal gibi bakar, "bitsin yareppim" diye düşünürsün. hayatın en iğrenç günüdür. fazla uzatmak istemiyorum çocuklar, hava çok soğuk biliyorum üşüyorsunuz. daha 2. yılıma başladım ben ama şunu söyleyebilirim ki, ilk gün okula ısınamazsınız, sevemezsiniz; ama ağlayıp zırlamayın, hayatınızın en güzel 4 yılını geçireceğiniz yere geldiniz.
"ulan it sen 2 yılımı geçirdim diyon?"
bize böyle öğrettiler lan, ibneye bak. geçirirsin herhalde, liseden güzel şey mi var?
önemli düzenlemeler eklendi, yeni güncellemeler için beklemede kalın, emeğe saygı +rep,
- karı kızı kesip "ben bunu alırım hacı" diye düşünmeyin. vermiyorlar. en azından gözünüze kestirdikleriniz. elinizden geldiğince ortamlara dalın, kasmayın, sakin olun. niyeti olmayanı ağzınızla kuş skseniz kafalayamazsınız, niyeti olan zaten "slm cnm napıosn?" dediğinizde belli eder. heyecan yapmayın, karı kız diye ömrünüzü yemeyin. bir yerden sonra alışır, götlerine falan bakmaz olursunuz zaten. bazen komik oluyor harbiden, takılıyor gözün, millet bakıyor, aboo.
- ilk gün elinizden geldiğince normal olmaya çalışın. ilerleyen günlerde de tavrınızı ortaya koyun, nasıl bir eleman olduğunuz belli olsun. kral olacağım diye kastırmayın. ben insanlarla ikinci hafta kaynaşmaya başlamıştım anca, sessiz sakin, mal gibi bir adamdım. ama sevildiğimi hissettiğim tek yer lise oldu. efendi olun, insan olun; herkes saygı gösterir. cidden, yapın bunu lan. kravatınızı sonuna kadar çekmeyin, gömleğinizi pantolonunuza sokmayın. gerek yok bunlara, sıkılırsınız. işyerinde değilsiniz. artist olmayın. sınıf maçlarında kahraman olmayı denemeyin. olduğunuz gibi davranın, unutulmaz olursunuz.
