şeker fabrikası ve kömür fabrikası bulunan, üçüncü sınıf bir anadolu ilçesi. çevre il ve ilçelerden bu fabrikalarda çalışmaya gelen işçiler ve aileleri her ne hikmetse suluova'ya yerleşip orada kalırlar. yerli halk büyük baş hayvancılıkla uğraşır. sünni ve alevi mahalleleri vardır. sünniler genelde maarif mahallesi ve suluova lisesi etrafında toplanmıştır. ata ve fatih mahalleleri alevilerin yoğunlukta olduğu bölgeler. 12 eylül zamanında büyük çarpışmalar yaşanmıştır. bayramlarda gittiğim bu ilçe kesif bir hayvan boku kokusu eşliğinde canlanır zihnimde.evliya çelebinin seyahatnamesinde bu kokudan ve kara bulut gibi dolaşan sineklerinden bahseder suluovayı anlatırken.
gelelim zurnanın zırt dediği yere. suluova bağrında orta kendi ifadesiyle "karadenizin bugüne kadar gelmiş geçmiş marka yapmış tek ibnesini" barındırır. top recep biçiminde anılan bu zat-ı muhteremin youtube'da da bir videosu bulunmaktadır ki evlere şenlik, buyrun:
hayatı da ilginçtir bu zat-ı muhteremin, o ayrı.
velhasıl kelam ekmek ayvası, elması, kokusu, tavıhlarıyla aslında sıradan, sıradan olduğu kadar da romanlara konu olabilecek taşramsı ilişkileri yaşayan, yaşatan şehir. bu gece nedense düşüverdi aklıma. uzun zamandır yolum düşmez, bilmem nicedir.
