dudaktan öpüşmeli kanka olmaz. böyle demişti bir arkadaşımın sevdiği kız. evet bir arkadaşım ekolu o zamanlar modaydı. oysa dudak demek kalp demekti, dudak öpmek , kalp öpmek. oysa bütün odaları tozluydu kalbimin, uğrayan kimse olmamıştı annemden beri.
hoşlanılan kızın kanka diye hitap etmesi, yalnızlığımın onuncu yılı hitabı, andı.
her sabah andımız okur gibi, müdürün karşısında iki saat dizilip öylesine.
