popüler olan hep kötü oluyor ve olmakta maalesef. üstüne üstlük popüleri beğenmemek de giderek popülarite kazandığından ben ve benim gibiler kalıyorlar çemberin ortasında.
kitabı okudum, filmi de izledim. yazın işten bunalıp, yıllık izin aldığım, politika, kültür -sanat ya da kafa yoran herhangi bir şeyden uzak durmak istediğim bir dönemdi. kitapçıya en ucuz konulu kitabını sordum, önerdi, haksız da değilmiş gördüm.
konu ucuz ucuz olmasına, senaryo klişelerle bezeli bezeli olmasına arkadaş, ama ben anlamadım bu işi; mübarek hem okutturuyor hem de izlettiriyor kendini.
kitabın geyik kısımlarını mı sayayım, filmde esas kızın hoşlandığını belli etmek için banu alkan gibi göz süzüp dudak ısırmasına, korktuğunda gözlerini belertip ağzını iki metre açmasına mı yanayım anlamadım. oğlan kitapta bahsedilen olağanüstü mükemmel insanın yanından geçemiyor, babamın deyimiyle zibidi gibi saçlarını jöleleyip suratına pudra dudağına kirazlı nivea sürmüşler ağzına iki replik vermişler..cullen familyası ultra mega zengin, çamaşır suyu değmişe benzer suratları ile kasabada dikkat çekmeden yaşıyorlar, edward yüzyıllardır liseye gidiyor. kızımız da dudaklarını ısırmakla, gözlerini belertip "senden korkmuyorum edwadım cullenım" demekle meşgul.
neden mi tutuluyor? yanıt basit. herkesin endüstriyel nitelikte olduğu günümüzde, bu aralar aklım karışık veya suç sende değil bende diyen erkeklerin ve yapmacık ilişkilerin sayısındaki artış kızları kaybolan şövalye ruhunu aramaya itiyor. sahip olduğumuz metalar artarken içimizdeki boşluk günbegün büyüyor ve edward cullen gibi adamların özlemi daha çok çekiliyor. böyle ilişkilerin olmadığı bir anlaşılsa film popülaritesini kaybedecek aslında.
bütün eksilerine karşın beğendim, kendime de şaşırıyorum nasıl oldu bu iş diye. yani yaşlı da sayılırım bu filmin kitlesine göre.**
