alışılan, kokusu öğrenilen ve terkedilen şehirdir. sahiplenilendir çünkü senin olmayan geride kalamaz; kalır olduğu yerde.
başka bir yerdeyim artık. izini bilmediğim, insanlarında tanıdık sima aramaya gerek duymadığım, başkalığın tam tarifi, bambaşka bir yerdeyim. burda bana olanlar, bu şehrin bana yapacakları değil şimdi düşündüğüm. geride kalan şehir ne yapıyor? istanbul nerede şimdi? sitem edeceğim arayıp sormayan dostlara, çıkaracağım sinirimi onlardan. ama asıl aramayan geride kalan şehir. hiç varlık yapamamamışım ki yokluğumu farketmedi.
huzur tanıdıklıktan başka bir şey değildir ve o çok yakındığınız monotonluktan!
huzur şehrim, huzur semtim. sana gelip gittikçe misafir olacağım artık kendi evimde.. dört sene sonra döndüğümde, bu defa var edeceğim kendimi sende, hiç unutama beni diye.
