bahcenin ortasında bir salıncak vardı hatırlıyorsun değil mi? hemen fındık agacının yanında. fındık agacı kurumustu ama nedense onun altında hep fındık olurdu. kırmızı kovamız vardı, çamurlu kofteler yapıp okulun bahcesine gonderirdik en uzun kim atacagına dair bahse tutusurduk. buyutecle az kagıt yakmadık. şimdi dusunsene o bahcede ölen kaç tane anımız var? yitirdiğimjiz cocuklugumuz o bahcede değil mi ? o evde. o kadında ? hayallerimizi buyutmedik mi o bahcede, evde, kadında? iyiligi ogrenmedik mi ? kotulugun gercekten kotu birsey oldugu ogretilmedi mi bize? hadi gel ilkokula baslayalım. hadi gel lisenin ilk gunune donelim. ben mavi sen bordo. varlıgını hissetmek bile su an beni burada ayakta tutuyor. tehlike cetesi simdi istanbulun canını yakmaya geldi. bahcemiz yok ama biz iyiligi coktan ogrendik... kotulugun de gercekten kotu oldugunu...
