elizabeth bathory rolünde izlediğimiz julie delpy aynı zamanda filmin yönetmeni. fransız- alman ortak yapımı olan bu film konusunu gerçek bir hikayeden aldığı için benzer türdeki filmler arasından kolayca sıyrılıyor. yaklaşık 100 dk süren film, rahat koltuğunda seyre dalmış izleyiciyi huzursuz etmiyor, izleyicinin yüzünü ekşitmesine sebep olmuyor. bathory'nin zaman içerisinde nasıl bir seri katile dönüştüğünü izliyoruz.
1560 doğumlu kontes, ufak yaşta iken bir lord ile evlendirilir. dönemin en güzeli akıllı, güçlü kadını olarak bilinen kontes, erkeklerin hakim olduğu ve sadece onların sözünün geçtiği bir dünyaya başkaldıran bir kadın olarak öne çıkar. bilinmeyen bir hastalıktan ötürü lord ölünce - kontes kocasının bu hastalığı türk fahişelerden kaptığını iddia ediyor filmde- idare kontesin eline geçiyor. bir davette kendisinden yaşça bir hayli küçük olan istvan'a (daniel brühl) aşık oluyor ancak istvan'ın babası onları türlü entrikalar ile ayırmayı başarıyor. kontes kendisinin çok genç bir kadın uğruna terkedildiğine inanıyor, bu aşk yüzünden saplantılı bir ruh haline giriyor. öyleki 17 yaşlarındaki hizmetçisinin kafasına tarak ile defalarca vurduğu bir gün yüzüne sıçrayan kanın cildine iyi geldiğini(!) farkediyor ve o günden sonra bakirelerin kanıyla yıkanarak genç kalmaya çalışıyor. yüzlerce genç kızı kaçırtıp öldürüyor.
ilginç olan filmde kanlı sahneler yok denecek kadar az. cinayet temalı filmlerden hoşlanıyorsanız bu film beklentilerinizi karşılamayacaktır zira öldürme sahneleri, çığlıklar, yalvarışlar yok bu filmde. biyografi türündeki filmlerden hoşlananlar için ise birebir kanımca.
