ilk entrysi ile beni kahreden, her kelimesiyle içimi kemiren birkaç sözcük dizisinden oluşan yalnızca bir başlık.
ya son defa sarılamadan ayrılmak
sözcüklerin boğazında düğümleneceğini, kulaklarından hiç gitmeyeceğini bilerek ama yinede hoşçakal diyebilmeyi arzulamak..
edit: yaşayanlar bilir daha lanet olası bir durumdur.
