eskişehir'e atlayıp gelen ve ilk işi beni arayan yazar.
ilkokul arkadaşının yanına gelmiş bayramda. iyi etmiş hoş gelmiş, zaten 1,5 sene sonra gelmiş eskişehir'e.
kendisi artık kaptan olmuş, sevindik bir mesleği var diye.
"hayat monoton oldu" diyor, şikayet ediyor kendileri. "boşver, en azından bir mesleğin var. bir de bu yönden bak" diyor, teselli etmeye çalışıyorum kendimce.
kanımca istanbul'da okuduğu için istanbul'un klasik kişiliği var bu yazarımızda, biraz saldırganlık biraz da ukalalık. ** fakat içindeki sevgi halen durmakta, tazeliğini muhafaza etmektedir. kendisi biraz sakin ve dingin olsa pamuk gibi insan olacak.
kılıktan kılığa girebilme yetenekleri de cabası, "ekstra olarak tiyatro da okusaydı fena olmazdı hani" diyorum kendime.
yaşadıkları nedeniyle dostluğa çok önem veren bir kişi, en eski arkadaşı sanki kardeşi gibi.
