büyük bir bölümünün doğu ve güneydoğu anadolu bölgelerimizde nefes alıp verdiğini sandığım geleceğin işsiz kümesi. ne yazık ki burda iş yine devlete düşmektedir. çoğu mezra ve köyde okul yok. olana ulaşım yok. ulaşım olanda öğretmen yok. öğretmeni de olanda dayak var şiddet var. dayak ve şiddeti olmayanda da okulunu çocuğa gönderen yok.
defter yok , kitap yok, kalem yok, yok oğlu yok. para yok ki bunlar olsun. baba işsiz , anne işsiz. e eğitim desen zaten sıfır. yani işsizlik tek dişi kalmıs canavar arkadaş. gelen çakar giden çakar. işsizliğin doğuracağıda yine issizliktir.
birde kürt sorunu ve ovada çatışma , pkk baskısı. ortalık tam bir cangıla dönmüştür.
