şeker bayramı dendiği zaman çocuklar daha bir mutlu oluyor. ramazan bayramını daha çok yetişkinler kullanıyor, araplarda fitre bayramı diyorlar. iki senemi arap devletlerinde geçirdim fakat oralarda bayram biraz daha gösteriş için kutlanıyor. bu gösterişi size hissettiriyorlar. bizim memleketimizde ziyaretler dahi bir saygı çercevesinde olmakta. yaşça kendimizden büyükleri, size emek veren dostlarımızı ziyaret ederiz. araplar ise en çok fitre verenleri zenginleri ziyaret ederler. o yüzden oralarda bu bayrama fitre bayramı derler.
bizim şeker bayramı dememizin amacı ise çocuklara bu bayramı sevdirmektir. her ziyaretlerinde avuç avuç şekerleri kapan çocukların sevinçleri hem ramazanı hemde saygıyı pekiştirir. hatta o çucukların sevinci bayramı daha bir kıymetli yapar. yardımlaşmayı, paylaşmayı, sevmeyi, farklılıkları içtenlikle kabul etmeyi ısrarla isteyen dinimizin gereği olarak, birbirimizin kapılarına gönderdiğimiz çocuklarımızın ellerine tutuşturduğumuz şekerler vesilesiyle sevgi ve saygı duygusunu yüceltiriz. farklı fikirlerin, alevilerin, sunnilerin, kürtlerin, lazların, türkmenlerin, yörüklerin, zazaların çocukları elerinde şekerler kapı kapı dolanırlar. bu yüzden onlar için bu bayram şeker bayramıdır. hatta küçükken annemler ramazanda her tuttuğumuz oruç için -yarım gün orucu - (öğlen bir kere yemek yeme hakkım vardı (çocukluk işte) meleklerin ramazanın sonunda her tuttuğum oruç için şeker getireceklerini söylerlerdi. gerçekten de bayramın ilk sabahı yastığımın yanı başında şekerlerle uyanırdım.
şeker bayramı demenin nesi kötü anlamadım, çocularımıza ramazanı sevdiren o şekerler, bayramı bayram yapanda çocukların sevinci.
