şimdi başlık biraz yarım kaldı ama olay aslında şu: aile içinde bireylerin ebeynlerden başlamak üzere bütün sülaledeki büyüklere her zaman ve her durumda sanki onlar bilmiyormuşcasına aşırı saygı duymaya zorlanmasının sevgiyi azaltmasıdır. bunu bir örnekle açıklasak daha iyi olur heralde: bayram sabahı, anne sabahın köründe sırf kendi ailesinden öyle gördüğü için bayram sabahı erken kalkılır mantığıyla oğlunu/kızını zorla kaldırır. zorla gidilen kahvaltı masası ve yüzünüze ile bakmadan el öpmenizi bekleyen aile fertleri. şimdi bu yaratılan zorla saygı duyma ortamı sizce söz konusu bireyde diğerlerine olan görünür saygıyı arttırırken sevgiyi körelten bir ortam değil midir? toplumun geleneklere bağlı bireyleri saygıyı o kadar ön plana almışlardır ki, günümüzde özellikle babalar ve çocuklar arasındaki filmlerde görülen ilişki asla gerçek hayata uyarlanmamalıdır. baba oğul/kız ne kadar uzak, saygı o kadar artar, peki ya sevgi? aile içinde aslında hangisi önemlidir? şimdi buradan şöyle bir olaya geçelim. kişi zorlamalar olmadan kimlere içten saygı gösterir? cevap aslında her şeyin cevabı. kişi sevdiği insana saygı gösterir, hem de içtenlikle. peki türk aile yapısındaki bu yanlış uygulanan şey ne o zaman? ben söyleyeyim. bu yıllardır onlarında öyle gördüğü bir aile eğiminin sonucudur. onlar önce babaya sonra diğer büyüklere saygı duymaları gerektiğini öğrendiler. öyle ki zamanlarında babalarının karşısına çıkıp bizlerin arasıra konuştuğu gibi konuşamadıklarını övünerek anlatıyorlar ama bu iletişimsizlik değil midir? iletişimsizlik ise toplumun en büyük sorunlarından biri... şöyle bir örnek var aklımda: malum kişi okul için uzak bir ile gidecektir ve otobüse binmeden önce bütün aile ona garaja kadar eşlik etmiştir. otobüsün hareket saati gelir ve malum kişi vedalaşmak üzere ailesine döner. baba hariç herkesle vedalaşılır ve sıra babaya gelir. malum kişi sarılmayı belerken karşısında bir adet elin öpülmeye zorlanmak üzere durduğunu görür. eli öper ve babasına saygısını gösterir tabi o sırada sevginin işi çıkmıştır gelememiştir hoş zaten saygı en önemlisi değil mi? ya şöyle içten sarılmanın yerini hangi el öpme alabilir ki? neyse bunlar boş laflar zaten. bende şimdi pc yi kapatıp babama saygı duymaya pardon el öpmeye gidiyorum. aradan çıksın şu zorla yapılan saygı gösterisi de rahat rahat içime dökeyim yine sözlüğüme. iletişimsiz bir türkiye için her nerede yaşanıyor ve yaşatılıyorsa...
