4-5 yaşlarında olduğum zamanlar beni deniz yatağıyla derinlere götürüp yatağı ters çevirdiği ve çırpınıp yüzeye çıkıp da kafamdan tekrar bastırdığı zaman. o zaman öğrendim ki hayatta mücadele etmezsem hiçbir şey başaramam.
dişini fırçalarken bile peşinde dolanıp "bisiklet alsak ya, baba hadi baba n'ooolur" derken önce okulu yüksek notlarla bitirmelisin deyip okul bitene kadar bisiklet almaması. böylece bir şeyi elde etmem için onu haketmem gerektiğini öğrendim.
14 yaşındayken arabayla ilk kazamı yaptığımda "eeööö kaportayı çizdim ben babacım yahu" dediğimde "siktir et şimdi kaportayı sana bir şey oldu mu?" diye sorduğu zaman. maddi şeylerin istenildiğinde elde edildiğini önemli olan sağlık sıhhat olduğu öğrendiğim zamana tekabül ediyor aynı zamanda.
