hemcinslerimden nefret ettiren, hayattan soğutan, bu dünyayı terk etmek istememi sağlayan erkektir. yanımda fotoğraf makinesi olaydı bir iki poz çekip görsellere ekleyecektim ama ne yazık ki yoktu. bu sebeple hayal gücünüze güveniyor ve yazdıklarımla bu durumu size tasvir etmeye çalışıyorum.
kahramanımız ile dün akşam sularında karşılaştım. ilk gördüğüm ayrıntı; kulağının, bir sanatçının elinde olsa harikalar yaratacağı ölçüde balmumu ihtiva etmesiydi. oha deme lazım olur, harbiden öyleydi lan. o balmumuna benzer radyoaktif atık ile onlarca atatürk heykeli ya da sanat/bilim dallarının üstadı olan kişilerin balmumundan heykeli yapılır, bu heykellerle geniş bir vitrini olan balmumu müzeleri açılırdı. hammadde o kadar boldu yani.
yahu insan içine çıkıyorsun, kendine bakmayı geçtim, temizlikten de mi bihabersin bre arkadaş. bak yakalandın işte, reklam oldun burada benim düşük çenem sayesinde ki; iyi mi oldu? bence olmadı. gerek var mıydı? hiç yoktu. neden kulaklarını arada bir temizleme ihtiyacı duymazsın ki be insafsız? sus, vururum ağzına vallahi...
gördüğüm bu ibret verici ve iğrenç tablo neticesinde kıssadan hisse hesabı kendime pay çıkarmadım değil. sabah kalktığımda yaptığım ilk iş; şu sudan ucuza satılan pamuklu çubuklar var ya, işte onlarla kulağıma iyi bir harbi çekmek oldu. (bkz: harbi çekmek)
biraz abartıp dişleri fırçaladım sonra, burnuma su alıp hımkırdım, tırnaklarımı kestim ve liflendim. gördüğüm negatif tablo bende pozitif bir etki yaratarak temizliğe özen göstermemi sağladı. artık daha temizim, mis gibiyim, öpülüp koklanasıyım.
