ikili ilişkilerde olası bir durumdur. hatta olası değil kesin bir durumdur. ne olursa olsun haksızsındır. ağzınla kuş tutup, kıçına kuş kondursan yaranamassın. hep milletin sevgilileri örnek gösterilir. " filancanın sevgilisi falan filan yapmış" diye. olası bir kavgada kız asla geri adım atmaz. kaybedeceği birşey yoktur. erkek için öylemidir? hayır! erkek için aşk, sevgi çok kutsaldır karşısındakinin anlayamayacağı kadar kutsal! kıza göre ayrılık zorunludur "olmuyor birbirimizi yıpratıyoruz, senide üzmek istemiyorum" şeklinde savunur kendini. sonrasındada ekler " bak seni hala çok seviyorum ama beraber olamıyoruz birbirimizi yıpratıyoruz." erkek için? erkek öleceğini bilse seviyor ise bırakmaz, erkek öleceğini bilse aşık ise bırakmaz. kıza göre ayrılık sıradandır ben çok üzüldüklerinede inanmıyorum zaten. erkek için ayrılık ölümdür, bildiğin ölüm. o gitti diye herkes ona benzemeye başlar. nefes alınca onun kokusu gelir burnuna. erkek ondan vazgeçmez. hiç duydunuzmu bir kızdan "peki ne yapmalıyım" diye bir cümle? duyamassınız. bunu erkek söyler. sebebi kızın ilişki kötüye gidiyor birşeyler yap düzel demesidir. kıza göre onun yanlış yaptığı birşey yoktur ki kendini düzeltsin. akabinde erkek kaybetme korkusu olduğu için "peki ne yapmalıyım" der. kızda kaybetme korkusu yoktur, erkekte ise kaybedeceği en değerli şey kendinden daha fazla sevdiği sevgilisidir. bu yüzden ikili ilişkilerde suç ne olursa olsun ya kız tarafından erkeğin üstüne atılıp haksız çıkartılır ya da erkekte kaybetme korkusu olduğu için suç bende demeyi kendisi kabul eder.
not: yazı sert başladı ama duygusal bitti. normalde ben duygusal bir adam değilim. bu ben değilim lan.
