vaktim yok, kimse okumayacaksa neden uğraşayım, kafamdakileri toparlayamıyorum, çok tembelim, konuyu bir cümleyle açıklayabilecek kapasiteye sahibim...
neden uzun entry yazamadığımı düşündüğümde mazeret olarak kullandığım cümleler var. aşağı yukarı ilk satırda zikredilmiş cümleler. lakin sanıyorum ki bahsi geçen cümleler arasında en inandırıcı olan kimse okumayacaksa neden uğraşayım kısmı oluyor. yazmak insanın içinden gelen bir eylem madem, kimsenin okuyup okumaması da çok önemli olmamalı belki. yazarak deşarj oluyorsa bir insan uzun uzun yazmalı kimsenin okuyup okumayacağını düşünmeden. evet ama o zaman evde kimsenin görmediği, görmeyeceği bir deftere de yazabilirim içimden geçenleri. kabul etmesek de yazdıklarımızı birilerinin okuması, meseleye sizin açınızdan bakması ya da bak böyle saçma sapan düşünen insanlar da var demesi dahi bir sebep sözlükte yazmak için.
görüldüğü üzere konuya bir yerden girip alakasız bir yerden çıkmak ve bunun farkında olmak da bir sebep uzun entry yazamamaya.
uzun entry yazdım; fakat yazamadım da aynı zamanda. meramımı anlatamadım yahut anlattım ama o kadar dolaylı yoldan anlattım ki okuyanın da kafasını karıştırdım.
