aradan ne kadar zaman geçerse geçsin, yanına gittiğinizde kendinizi hala çocuk gibi hissettiğiniz sevgilinizin, soğuktan kızarmaya başlayan elinizi alıp, sıcacık nefesiyle ısıtmaya çalıştığı zaman anlarsınız; seni seviyorum sözlerinin, ankara'nın kuru ayazında bile sıcacık bakan gözlerinin aslında sevgisini o kadar da iyi anlatmadığını. ellerinizi, kalbinden geldiğini hissettiğiniz nefesine bırakırken anlarsınız gerçek aşkı, sevgiyi, sadakati, içtenliği... her bir nefeste daha çocuk olursunuz, her bir nefeste daha çok seversiniz karşınızdaki kahramanınızı..
