15 eylül sabahı trenle ankara'dan hareket ettik. trenin büyük çoğunluğu beşiktaşlıydı. istanbul'a indiğimizde doğruca kızılkayalar'a gittik, ıslak burgerimizi yedik, yoldan geçen herkes ya bir şey sordu, ya laf attı ya da başarılar diledi. istiklal caddesi'ndeki burger king'in tuvaletinde mustafa denizli'nin iran'daki tercümanı ile karşılaştık, bize onu anlattı. neyse efendim stada girdik, maçın başlamasına 1,5 saat vardı. taraftarlar yerlerinin aldı, stad ısınmaya başladı.
ve doksan dakika,
ilk yarı başa baş bir mücadele vardı sahada. özellikle serdar özkan, ernst ve ferrari sahanın en iyi isimlerindendi. tabata yine döküldü, mert nobre iyi mücadele etmesinde rağmen manu defasının arasında ezeldi. beşiktaşımız pek gol pozisyonu bulamasa da birkaç pozisyona girdi.
ikinci yarıya beşiktaş fırtına gibi girdi. tarafttarı da arkasına alana beşiktaş, 65.dakikaya kadar manu'ya sahayı dar etti. fakat owen ile berbatov oyuna girince işler değişmeye başladı.
koşan serdar özkan'ın yerine yusuf'u almak yanlış bir tercih oldu. tabata yine dökülünce yerine tello girdi ama o da etkisiz kaldı. inönü'nde tribün şov sürerken golü yedik.
--alakasızspoiler--
Tribünler ''dale'' şov yaparken televizyona çıkmışız.yeni açıktaydık.
--alakasızspoiler--
her şeye rağmen taraftarımız mükemmeldi. 90 dakika boyunca susmadık, golden önceki şov gerçekten görülmeye değerdi. vip bulunduğu kapalı tribün sustu maç boyu. güzel oynadık mücadele ettik ama golü bulamadık, en azından beşiktaş'ın çabası takdire değer.
yeni açık'taki, kapalı'daki, inönü'ndeki beşiktaşlı uuserlara selam ederim.
