beşiktaş'ımın oynadığı oyunun karşılığını alamadığı bilmem kaçıncı maç
rakip cacık değil, son iki sezonun finalisti ve bir önceki sezonun kupa galibi. 25 maçlık yenilmezlik serisi kuran, bu dönemde sadece finalde barcelona'ya yenilen bir takım.
öncelikle burada maçı fenerbahçe maçıyla karşılaştıranlara kibareten popomla gülüyorum. o günkü manchester'ın yedek kadrosundan ya haberleri yok ya da manchester'ı öyle bir takım sanıyorlar. nitekim tam kadro çıktığı maçta 6-2 yenildiklerini hatırlatmaya gerek yok.
nitekim avrupa maçlarında renk kavgası yapmam. formamızdaki ay yıldızı temsilen oynuyoruz biz orada. bugün biz elimizden geleni yaptık, sadece sanırım herkes bobo'yu olympiakos'a gönderip iyi bir forvet almalıydık konusunda bir.
ama kısmet bu işler, başından beri gruptan çıkmaktansa 3.olup avrupa ligi'ne gitmeyi daha çok istiyorum. bu takım inanıyorum diğer iki ev maçında en az 4 puan alacaktır o ayrı.
sonuç olarak atmosfer olarak güzeldi, dale cavese yine tv lerde gösterilmiş ama anlamadığım ne kadar maçı tv den izleyen ne kadar arkadaşım varsa mikrofonların neden kısıldığını merak ediyorlardı. çünkü eve dönerken gördüğüm tvde ofsayt kamerasından çekilirken ses gümbür gümbür, tepe kamerasında ses yok. o da ilginç bir anektod.
sonuç olarak yine klasik bir seken top golüyle kaybettik. bu takım hep oynadığı oyunla orantısız sonuçlar aldı, inanıyorum ki hakettiğimiz oyunun sonucunu alacağımız zaman da gelecek. hiç bir zaman skor taraftarı olmadık, olmayacağız da. biz gösterilmek isteneni daima gördük, göreceğiz.
