gecenin sessizliği vuruyor yatağıma,
bir de ışıkları hiç sönmeyen şehrin sesi duyuluyor burda...
benimde bir şehir var içimde
hatta hücrelerimde ama bir çeper oluşmuş üzerine,
sarıp sarmalanmış ve virane olmuş bir biçimde
ya da zamana aldırmadan dönen akrep ve yelkovana yenilmiş kendince...
şimdiyse yolcu ediyor beni kendi elleriyle
ve arkamda yastığıma gömülmüş bir gölet bırakıyo gizlice!!
